ข.กาลอวสาน และการเสด็จมาครั้งที่สอง
บทนำ l ความทุกข์เริ่มต้น l ความทุกขเวทนาอย่างใหญ่หลวงของกรุงเยรูซาเล็ม l การเสด็จมาของบุตรแห่งมนุษย์ l การเสด็จมาของบุตรแห่งมนุษย์มีความหมายสำหรับทุกคน l เวลาแห่งการเสด็จมาของบุตรแห่งมนุษย์ l จงมีความระมัดระวังและเตรียมพร้อม l อุปมาเรื่องผู้รับใช้ที่รับผิดชอบ
1
24(1) ขณะที่พระเยซูเจ้าทรงออกจากพระวิหาร บรรดาศิษย์เข้ามาใกล้
ชี้ให้พระองค์ทอดพระเนตรอาคารต่าง ๆ ของพระวิหาร
(2) พระองค์ตรัสแก่เขาว่า ท่านทั้งหลายเห็นสิ่งเหล่านี้ไหม เราบอกความจริงแก่ท่านว่า
จะไม่มีก้อนหินเหลือซ้อนกันอยู่เลย ทุกสิ่งจะถูกทำลาย
(3) เมื่อพระองค์ประทับบนภูเขามะกอกเทศ บรรดาศิษย์เข้ามาเฝ้า ทูลถามเป็นการส่วนตัวว่า
โปรดบอกเราเถิดว่า เหตุการณ์เหล่านี้จะเกิดขึ้นเมื่อใด และจะมีเครื่องหมายใดบอกให้รู้ถึงการเสด็จมาของพระองค์และการสิ้นพิภพ
(4) พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า จงระวังอย่าให้ใครหลอกลวงท่านได้
(5) หลายคนจะอ้างนามของเรา กล่าวว่า ข้าพเจ้าเป็นพระคริสต์ และจะหลอกลวงคนจำนวนมากให้หลงผิด
(6) ท่านทั้งหลายจะได้ยินข่าวลือเรื่องสงครามทั้งใกล้และไกล จงระมัดระวัง อย่าตกใจ
เหตุการณ์เหล่านี้จำเป็นต้องเกิดขึ้น แต่ยังไม่ถึงวาระสุดท้าย
(7) ชนชาติหนึ่งจะลุกขึ้นต่อสู้กับอีกชนชาติหนึ่ง อาณาจักรหนึ่งจะลุกขึ้นต่อสู้กับอีกอาณาจักรหนึ่งความอดอยากและแผ่นดินไหวจะเกิดขึ้นหลายแห่ง
(8) ทั้งหมดนี้จะเปรียบเหมือนความทุกข์ที่เริ่มต้นในการคลอดบุตร
(9) ต่อจากนั้น ท่านจะถูกจับไปทรมานและถูกประหาร ชนทุกชาติจะเกลียดชังท่านเพราะนามของเรา
(10) ในเวลานั้น หลายคนจะละทิ้งความเชื่อ จะทรยศและเกลียดชังกัน
(11) ประกาศกเทียมจำนวนมากจะต้องเกิด และจะหลอกลวงคนมากมาย
(12) เพราะความอธรรมจะเพิ่มมากขึ้น ความรักของคนจำนวนมากจะเย็นลง
(13) แต่ผู้ใดยืนหยัดอยู่จนถึงวาระสุดท้าย ผู้นั้นก็จะรอดพ้น
(14) ข่าวดีเรื่องพระอาณาจักรนี้จะประกาศไปทั่วโลกเพื่อเป็นพยานสำหรับนานาชาติ
เมื่อนั้น วาระสุดท้ายจะมาถึง
มธ 24:15-25 ความทุกขเวทนาอย่างใหญ่หลวงของกรุงเยรูซาเล็ม
(15) เมื่อใดที่ท่านทั้งหลายเห็นผู้ทำลายที่น่ารังเกียจยืนอยู่ในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์
ตามที่ประกาศกดาเนียลได้กล่าวไว้
(16) เมื่อนั้น ผู้ที่อยู่ในแคว้นยูเดียจงหนีไปยังภูเขา
(17) ผู้ที่อยู่บนดาดฟ้าก็อย่าลงมาเก็บข้าวของในบ้าน
(18) ผู้ที่อยู่ในทุ่งนาจงอย่ากลับไปเอาเสื้อคลุมที่บ้าน
(19) น่าสงสารหญิงมีครรภ์และหญิงแม่ลูกอ่อนในวันนั้น
(20) จงอธิษฐานภาวนาอย่าให้ท่านต้องหนีในฤดูหนาว หรือในวันสับบาโต
(21) เพราะในเวลานั้น จะมีทุกขเวทนาใหญ่หลวงอย่างที่ไม่เคยมีตั้งแต่พระเจ้าทรงสร้างโลกจนบัดนี้
และจะไม่มีต่อไปอีกเลย
(22) ถ้าพระเจ้ามิได้ทรงให้วันเหล่านั้นสั้นลง เพราะทรงเห็นแก่ผู้ที่พระองค์ทรงเลือกสรรไว้
(23) เวลานั้น ถ้าผู้ใดบอกท่านว่า พระคริสต์อยู่ที่นี่ หรือ พระคริสต์อยู่ที่นั่น
จงอย่าเชื่อ
(24) เพราะจะมีพระคริสต์เทียม และประกาศกเทียมหลายคนเกิดขึ้น จะทำเครื่องหมายและปาฏิหารย์ยิ่งใหญ่
ถ้าเป็นไปได้จะหลอกลวงแม้แต่ผู้ที่พระเจ้าทรงเลือกสรรไว้
(25) ท่านทั้งหลายจงฟังเถิด เราได้กล่าวถึงเหตุการณ์นี้ให้ฟังไว้ก่อนแล้ว
มธ 24:26-28 การเสด็จมาของบุตรแห่งมนุษย์
(26) เพราะฉะนั้น ถ้าใครบอกท่านว่า ดูซิ พระคริสต์อยู่ในถิ่นทุรกันดาร ท่านอย่าไปที่นั่น
ถ้าผู้ใดบอกว่า ดูซิ พระคริสต์ซ่อนอยู่ที่นี่ ท่านก็อย่าเชื่อ
(27) สายฟ้าแลบจากทิศตะวันออกถึงทิศตะวันตกฉันใดบุตรแห่งมนุษย์ก็จะเสด็จมาฉันนั้น
(28) ที่ใดมีซากศพ ที่นั่นบรรดาแร้งกาก็จะมาชุมนุมกัน
มธ 24:29-31 การเสด็จมาของบุตรแห่งมนุษย์มีความหมายสำหรับทุกคน
(29) เมื่อความทุกขเวทนาในวันเหล่านั้นผ่านพ้นไปแล้วดวงอาทิตย์จะมืดทันที ดวงจันทร์จะไม่ส่องแสง
ดวงดาวจะตกจากท้องฟ้า และอานุภาพบนท้องฟ้าจะสั่นสะเทือน
(30) เวลานั้น เครื่องหมายของบุตรแห่งมนุษย์จะปรากฏบนท้องฟ้ามนุษย์ทุกเผ่าพันธุ์บนแผ่นดินจะข้อนอก
และจะเห็นบุตรแห่งมนุษย์เสด็จมาในเมฆบนท้องฟ้าทรงพระอานุภาพและพระสิริรุ่งโรจน์อันยิ่งใหญ่
(31) พระองค์จะทรงใช้บรรดาทูตสวรรค์ให้เป่าแตรเสียงดังรวบรวมผู้ที่ทรงเลือกสรรจากทั้งสี่ทิศ
จากปลายหนึ่งจนถึงอีกปลายหนึ่งของท้องฟ้า
มธ 24:32-36 เวลาแห่งการเสด็จมาของบุตรแห่งมนุษย์
(32) จงเรียนอุปมาเรื่องต้นมะเดื่อเทศเถิด เมื่อต้นมะเดื่อเทศแตกกิ่งอ่อนและผลิใบ
ท่านทั้งหลายย่อมรู้ว่า ฤดูร้อนใกล้เข้ามาแล้ว
(33) เช่นเดียวกัน เมื่อท่านเห็นสิ่งทั้งหมดนี้เกิดขึ้น ก็จงรู้เถิดว่าพระองค์ทรงเข้ามาใกล้จนถึงประตูแล้ว
(34) เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า คนในชั่วอายุนี้จะไม่ล่วงพ้นไป ก่อนที่เหตุการณ์ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้น
(35) ฟ้าดินจะสูญสิ้นไป แต่วาจาของเราจะไม่สูญสิ้นไปเลย
(36) ส่วนเรื่องวันและเวลานั้นไม่มีใครรู้เลย ทั้งบรรดาทูตสวรรค์และแม้แต่พระบุตรนอกจากพระบิดาเพียงพระองค์เดียวเท่านั้น
มธ 24:37-44 จงมีความระมัดระวังและเตรียมพร้อม
(37) สมัยของโนอาห์เป็นเช่นไร เมื่อบุตรแห่งมนุษย์เสด็จมาก็จะเป็นเช่นนั้น
(38) ในสมัยก่อนน้ำวินาศนั้น ผู้คนกิน ดื่ม แต่งงานกันจนถึงวันที่โนอาห์เข้าไปในเรือ
(39) ไม่มีใครนึกระแวงว่าอะไรจะเกิดขึ้นจนกระทั่งน้ำวินาศมากวาดพวกเขาไปหมดสิ้น
เมื่อบุตรแห่งมนุษย์เสด็จมาก็จะเป็นเช่นนั้นด้วย
(40) เวลานั้น คนสองคนอยู่ในทุ่งนา คนหนึ่งจะถูกรับไป อีกคนหนึ่งจะถูกทิ้งไว้
(41) หญิงสองคนที่กำลังโม่แป้งอยู่ คนหนึ่งจะถูกรับไป อีกคนหนึ่งจะถูกทิ้งไว้
(42) จงตื่นเฝ้าระวังเถิด เพราะท่านไม่รู้ว่านายของท่านจะมาเมื่อไร
(43) พึงรู้ไว้เถิดถ้าเจ้าบ้านรู้ว่าขโมยจะมาในยามใด เขาคงจะตื่นเฝ้าไม่ปล่อยให้ขโมยงัดแงะบ้านของตนได้
(44) ท่านทั้งหลายก็เช่นเดียวกัน จงเตรียมพร้อมไว้ เพราะว่าบุตรแห่งมนุษย์จะเสด็จมาในเวลาที่ท่านมิได้คาดหมาย
มธ 24:45-51 อุปมาเรื่องผู้รับใช้ที่รับผิดชอบ
(45) ใครเล่าเป็นผู้รับใช้ที่ซื่อสัตย์และรอบคอบซึ่งนายแต่งตั้งให้ดูแลผู้รับใช้เพื่อแจกจ่ายอาหารให้ตามเวลาที่กำหนด
(46) ผู้รับใช้นั้นย่อมเป็นสุข เมื่อนายกลับมาพบเขากำลังทำเช่นนี้
(47) เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า นายจะแต่งตั้งเขาให้ดูแลทรัพย์สินทั้งปวงของตน
(48) แต่ถ้าผู้รับใช้นั้นคิดว่า นายจะมาช้า
(49) แล้วเขาก็เริ่มตบตีเพื่อนผู้รับใช้ กินดื่มกับพวกขี้เมา
(50) นายของผู้รับใช้นั้นจะกลับมาในวันที่เขามิได้คาดหมาย ในเวลาที่เขาไม่รู้
(51) นายก็จะแยกเขาออกให้ไปอยู่กับพวกหน้าซื่อใจคดที่นั่นจะมีแต่การร่ำไห้คร่ำครวญ
และขบฟันด้วยความขุ่นเคือง
